ماها گاهی به خاطر کتابا و فیلمایی که خوندیم و دیدیم، یه تصویر کلی و فانتزی از آدمهای بعضی کشورا داریم.
مثلا فکر میکنیم ایتالیاییها شبیه خودمونن. خیلی زندگیو سخت نمیگیرن و همهش دوس دارن با شوخی و معاشرت خوش باشن. فرض بگیریم همهی این حرفا هم درست باشه، بعد این دلیل میشه یه آقای ایرانی با یه خانوم ایتالیایی واسه زندگی مشترک راحت با هم کنار بیان؟
یا مثلا شنیدیم آلمانیها منطقی و منظمن و فرانسویها رومانتیک و عاشقپیشه. بعد میخوایم با این لیست، مِنو درست کنیم، ببینیم ژامبون آلمانی دوس داریم یا پنیر فرانسوی و از بینش یکیو انتخاب کنیم.
یا فکر میکنیم چون تو آذربایجان و خوزستان خودمون، ترک و عرب داریم و از نزدیک دیدیمشون، لابد با یکی که اهل ترکیه یا لبنان هم باشه، میتونیم زندگی کنیم.
واقعا تو ذهنتون قضیه اینجوریه؟ بابا اینا همهش ویترین ماجراست. حتی سر ازدواج با اونی که اهل لبنان یا ترکیه است، که تازه ظاهرا شباهتمون به هم بیشتره و دینمون یکیه و زبونمون ریشهها و واژههای مشترک داره، دوتا فرهنگ زیاد ربطی به هم ندارن. تقریبا مث اینه که دو نفر که هر دو خورش کرفس دوس دارن یا اسماشون «حمید» و «حمیده» است، فک کنن اگه برن زیر یه سقف، خوشبخت میشن.
همونقدر که این اشتراکا به هیچ درد ازدواج نمیخوره، اون شباهتا هم به کار زن ستوندن و شوهر کردن نمیآد.
نظر شما چیست؟ ویدیوی مربوط به این راز را ببینید و نظرات خود را با ما در میان بگذارید:
محرمانه خانوادگی را در شبکه های اجتماعی دنبال کنید: